آيا ممکن است آمريکا به جنگی ناخواسته با رژيم اشغالگر فارس کشانده شود؟
آمريکا همواره بر مذاکره و گفتگو برای حل و فصل مناقشه اتمی رژيم اشغالگر فارس تاکيد کرده، اما ممکن است «ناخواسته» به جنگ با جمهوری اسلامي جعلي اشغالگران فارس کشانده شود.
اين موضوع مقاله ای است بقلم «جی نيوتون اسمال» که در تارنمای اينترنتی «تايم» منتشر شده است. بگفته خانم اسمال، ممکن است رهبران جمهوری اسلامی بخاطر تحريک احساسات ميهن پرستی ايرانيان!!!!(منظور أقليت ٣٠ درصدي فارس مي باشد) خواستار براه اندازی «جنگی محدود» با آمريکا باشند که نهايتا به جنگ گسترده تری کشيده شود.
از سوی ديگر، در حاليکه تصميم مستقل اسراييل به حمله نظامی «جراحی گونه» به رژيم اشغالگر فارس به احتمال زياد آمريکا را به جنگ گسترده تری با جمهوری اسلامی جعلي رژيم اشغالگر فارس می کشاند، دولتمردان رژيم ممكن است هشدارهای واشنگتن در مورد رد نشدن از خط قرمزها در خليج نيليگون عرب را دستکم بگيرند، و يا ممکن است حادثه ای غيرقابل پيش بينی، باعث بروز جنگی تصادفی ميان آمريکا و رژيم فرسوده فارس شود.
در همين حال اثرات تحريم های عليه رژيم اشغالگر فارس گسترش پيدا می کند. هندوستان می گويد صدور چای به رژيم اشغالگر فارس با مشکل پرداخت بهای آن روبرو شده است. اين تازه ترين اثر گزنده ای است که جمهوری اسلامی جعلي فارس از تحريمهای جديد غرب احساس می کند.
مشکلات بازرگانی جمهوری اسلامی جعلي بيشتر ناشی از تأثيری است که تحريمهای جديد آمريکا بر معاملات تجاری رژيم گذاشته است. از يکسو مشکل پرداخت بهای کالا باعث عقب نشينی مشتريان آسيايی نفت رژيم شده است؛ و از سوی ديگر تحريمها، ارزش ريال را به شدت پايين برده و هزينه واردات را افزايش داده است. تحريمها همچنين باعث شده است که واسطه های مستقر در دوبی نتوانند فرايند پرداختها را به جريان بياندازند.
از جمله پيامدهای تحريمها معطل ماندن نزديک به ۲۰۰ هزار تن برنج صادراتی است که جمهوری اسلامی جعلي قادر نيست بهای آن را به هند، پرداخت کند. هندوستان اينک سرگرم بررسی اين مسأله است که بتواند بجای پرداخت پول بابت نفت وارداتی (در واقع نفت مسروقه الأحواز اشغالي )، محصولات زراعی نظير برنج و گندم به رژيم صادر کند.
در چنين اوضاع سياسی و اقتصادی، حکومت فرسوده رژيم اشغالگر فارس ممکن است یک جنگ محدود را مطلوب ببيند. اما در صورت بروز جنگ، آیا واقعا می توان از گسترده شدن آن جلوگیری کرد؟
