گزارش اخیر سازمان عفو بین الملل و وضعیت حقوق بشر در أذربایجان و دیگر جوامع غیر فارس
سازمان
عفو بین الملل در گزارشی مفصل ۷۱
صفحه ای اخیر خود، که روز ۲۸ فوریه ۲۰۱۲ منتشر
شد، به مسئله تبعیض ها بر علیه اقلیت های اتنیکی و مذهبی در دولت فارس و سرکوب
فعالان سیاسی و فرهنگی جوامع غیر فارس و غیر شیعه اختصاص داده است.
در
این گزارش موارد محرومیت های زبانی و فرهنگی جوامع غیرفارس، افزایش محدودیت ها بر
علیه آزادی بیان و تشکل در قانون و عمل، نمونه های نقض حقوق بشر از قبیل بازداشت،
اعدام، شکنجه و بدرفتاری با زندانیان، شرایط بد زندان ها و محاکمه های ناعادلانه
بررسی شده اند.
خانم
آن هریسون، نایب رییس بخش خاورمیانه و آفریقای شمالی عفو بین الملل گفت: «امروز در
دولت فارس، اگر فعالیتی خارج از محدوده تنگ سیاسی و اجتماعی مورد قبول مقامات
انجام دهید، در خطر خواهید بود. هر چیزی از راه اندازی یک گروه اجتماعی روی
اینترنت گرفته تا تشکیل یا پیوستن به یک سازمان غیر دولتی، و یا بیان اعتراض خود
به وضع موجود می تواند شما را روانه زندان کند.»
بر
اساس گزارش سازمان عفو بین الملل، اقلیت های اتنیکی دولت فارس، از جمله عربهای الأحواز،
ترک های آذربایجان، بلوچها، کردها و ترکمنها، همچنان از تبعیض در قانون و در عمل
رنج می برند. استفاده از زبان این جوامع در مکان های اداری تحت کنترل دولت و تدریس
آنها در مدارس همچنان قدغن است. علیرغم اینکه قانون اساسی دولت فارس از حقوق مساوی
برای مذاهب و اتنیکها صحبت کرده، اقلیت های مذهبی و اتنیکی در عمل و قانون با
تبعیض های همه جانبه روبرو هستند. مصادره زمین و اموال، محرومیت از حقوق اجتماعی،
اشتغال، حقوق فرهنگی و زبانی شامل این موارد می باشند. آنها امکان یادگیری زبان
مادری و استفاده از آن به عنوان زبان آموزش محروم هستند؛ چیزی که جامعه آذربایجانی
در سال های اخیر در مطالبه آن مصر و پیشرو بوده است.
فعالان
مدافع حقوق اقلیت های اتنیکی و مذهبی، تهدید، بازداشت و زندانی می شوند. فعالان
حقوق زنان نیز وضعیت مشابهی دارند.
اعضای
این جوامع ]غیر فارس[ ممکن است
قبل از رسیدن به مرحله دادرسی متضرر و از حقوق خود محروم شوند. این مسأله مشخصاً
زنان روستایی را تحت تأثیر قرار می دهد که کمتر از همتایان شهری خود شانس
برخورداری از آموزش را دارند. آزادی های مذهبی نیز بسیار محدود می باشد؛ به عنوان
مثال مسلمانان سنی در اقامه نماز جماعت دچار محدودیت هستند و به آنها اجازه ساخت
مساجد در شهرهای بزرگ داده نمی شود. بنا به گزارشها در سال ۲۰۱۱
حداقل یک زیارتگاه متعلق به پیروان اهل حق (علوی) تخریب شده و به آنها اجازه
بازسازی داده نشده است.
سازمان
عفو بین الملل می گوید، « آنهایی که به ترویج هویت و فرهنگ آذربایجانی می پردازند،
به جرائم مبهمی مانند « فعالیت علیه امنیت ملی از طریق تبلیغ پان تورکیسم» متهم می
شوند. در گزارش، به وضعیت برخی از فعالین آذربایجانی که مورد بازداشت، حبس و تحت
شکنجه قرار گرفته اند، اشاره شده است؛
حدود
۷۰
آذربایجانی در روز دوم آپریل ۲۰۱۱ در
جریان تجمعات آرام در اورمیه و تبریز بازداشت شدند. در این تجمعات از دولت فارس خواسته
شد که سدهای مانع جریان آب رودخانه ها به دریاچه اورمیه، که در خطر خشک شدن قرار
دارد، را باز کند. همانند اعتراضات سالهای گذشته معترضان بطریهای آب در دست داشتند
و آنها را ]به طور سمبلیک[ درون رودخانه های
منتهی به دریاچه ارومیه یا خود دریاچه ریختند. آن ها همچنین پلاکاردهایی را حمل می
کردند که روی آنها نوشته شده بود؛ «سدها بشکنید و آب را روانه دریاچه اورمیه
بکنید»، «دریاچه اورمیه تشنه است و اگر آذربایجان بیدار نشود خواهد باخت » و « یاشاسین
آذربایجان ».
عرب
های الأحواز، کردها، بلوچها و ترکمن ها دیگر گروههای غیر فارس هستند که در گزارش
عفو بین الملل به موارد نقض حقوقشان پرداخته شده است. ملت عرب الأحواز در این بین باعث شد که
بسیاری از مؤسسات عفو بین الملل علیه دستگیری ها در الأحواز و دیگر نقاط دولت فارس
دست به اعتراض زدند. شایان ذکر است که بر این پایه سازمان هایی علیه دولت فارس
توسط ملت عرب الأحواز همچون سازمان دفاع از حقوق ملت عرب الأحواز، تشکیل شد.
ترجمه
و تلخیص: انجمن دفاع از زندانیان سیاسی آذربایجانی در ای ران (آداپ) – علیرضا
قولونجو
لینک
متن اصلی گزارش سازمان عفو بین الملل
