ممانعت مسؤولين زندان كارون احواز از معالجه زندانيان سياسي عرب

زندانيان عرب عبدالزهرا هليچي فرزند خزعل
متولد ١٩٨٠و عبدالإمام زائري فرزند محمود متولد ١٩٧٨ به اتهام محاربه با خدا و
أقدام عليه امنيت ملي در سال ٢٠٠٥ توسط دادگاه انقلاب احواز به حكم أبد محكوم شدند.انها
بعد از دستگيري ماه ها در بازداشتگاه اطلاعات زير شكنجه فيزيكي و روحي قرار گرفته
بودند.

هم اكنون عبدالامام زائري از بيماري قلبي و
درد معده و مشكلاتي در دستگاه گوارش و هم بند وي عبدالزهراء هليچي نيز از درد پا و
بيماري عفونتي رنج مي برند. اين أفراد چندين بار از مسؤولين زندان درخواست معالجه
در بيمارستان كرده اند أما نتيجه اي نگرفتند و از فرستادن انها جلوگيري نموده اند.

يكي از زندانيان سابق بنام جواد حيدري كه چند روز
پيش به بريطانيا رسيد وضعيت اين زندانيان را اين چنين توصيف مي كند: به بيمار در
زندان كارون توجهي از نظر بهداشتي نمي شود و حتى اگر وضع او وخيم وبدتر مى شود در
همان آسايشگاه يا بند عمومي با ديگر ان مي ماند.وي اضافه كرد: بعد از اعتراض ديگر
زندانيان بند و دادن رشوه به مسؤولين او را به درمانگاه زندان كه فاقد هر گونه
امكانات مراقبتهاي ويژه مي باشد، منتقل مي كنند. حيدري شاهد تحقير بيماران زنداني
در درمانگاه بوده و حتى به انها گفته شده شما ضد انقلاب و محارب با خدا هستيد
چگونه شما را مداوا مي كنيم .حيدري مي گويد: تنها چيزي كه به زندانيان سياسي و امنيتي بيمار داده مي شود فقط قرص
آسپرين و در بهترين حالت آمپول مسكن به وي مي دهند. يكي ديگر از زندانيان سابق گفت
:اگر كسي در اثر بيماري مزمن فوت مي كند فوت وي را به عنوان نرسيدن مواد مخدر
معرفي مي كنند.

توفيق حمادي يكي از زندانيان و هم بند أشخاص فوق
كه در خارج از كشور است، مي گويد بهيچ عنوان زنداني سياسي در زندان كارون جهت
معالجه به بيمارستان منتقل نمي كنند وي از وضعيت بهداشتي أسف بار و وجود نداشتن
تفكيك بين زندانيان سياسي و ديگر جرائم سخن گفت.حمادي مي گويد: مسؤولين زندان
روزانه اين زندانيان را شكنجه روحي كرده و با هماهنگي بين مسؤولين زندان و مسؤولين
وزارت اطلاعات از مداوي انها ممانعت مي شود نا گفته نماند كه زندانيان سياسي هم
كنون در بند سبز همراه زندانيان جرائم دیگر مانند قاچاق مواد مخدر و اعتیاد
نگهداري مي شوند.

خانواده هاي زندانيان فوق ، جهت رسيدگي به وضعيت
فرزندان خود و معالجه انها در بيمارستان از تمام نهادها و سازمانهاي حقوق بشري
درخواست كمك مي نمايند. آزار و اذیت جسمی زندانیان بر خلاف مفاد قوانین بین المللی
و ایران بوده و به صراحت منع شده است. ماده 7 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی
که ایران نیز بدان متعهد شده است هر گونه آزار و شکنجه و رفتار غیر انسانی با زندانیان
را منع نموده است. ماده 10 همین میثاق اذعان میدارد که با زندانیان باید با
انسانیت و احترام به حیثیت ذاتی انسانی رفتار شود

برگرفته از سایت المجهر